Lieve allemaal, Ik ben Fleur Groot-Veldman. Ik ben 36 jaar. Ik ben getrouwd en heb 3 fantastische kinderen. En wat ik heel graag wil is Fleur 2.0 zijn. Wat dat inhoud ga ik jullie nu vertellen. We starten in september 2024. Tijdens de zwangerschap van onze derde kreeg ik veel buikpijn en voelde ik een bult in mijn buik. De gynaecoloog gaf mijn forse zwangerschapsbuik de schuld. “Jouw darmen hebben gewoon minder ruimte”. Ik verwachtte dus na de bevalling verlost te zijn van de vreselijke pijnen die ik had. Dat was helaas niet zo, sterker nog het werd erger. Zo erg zelfs dat ik mezelf meerdere malen heb laten ‘nakijken’ en iedere keer werd ik naar huis gestuurd met het advies om laxeermiddelen te nemen, want ik had gewoon obstipatie. Totdat ik voor de zoveelste keer in het ziekenhuis kwam en aangaf niet meer naar huis te willen voordat het opgelost was. De volgende dag gingen ze toch maar een echo maken, voor het eerst dat er echt onderzoek gedaan werd. Daar bleek ik mijn darm dicht te zitten, ik kreeg een spoedoperatie waarbij ze een derde van mijn dikke darm hebben verwijderd. Daarna kreeg ik in het ziekenhuis Corona en moest in quarantaine. Niemand heeft mij toen uitgelegd wat het zou kunnen zijn en ik werd met een “geniet lekker van je verlof!” naar huis gestuurd. Na een aantal dagen kreeg ik een telefoontje van de chirurg. Ik moest per direct naar het ziekenhuis komen, want het was foute boel. Ze hadden een tumor van 11 cm weggehaald. Samen met mijn man en ons 6 weken oude dochtertje ben ik naar het ziekenhuis gegaan. Daar kreeg ik een afschuwelijk gesprek, waarin ze vertelden wat er mis was. Na verschillende onderzoeken kreeg ik te horen dat ik preventief chemo kreeg, want er was niets meer te zien. Na de heftige periode van chemo’s kreeg ik de 3 maandelijkse controles. Het ging goed met me. Weinig klachten meer van de chemo’s en ik was prima hersteld van de operatie. Bij een controle in Januari kwamen ze erachter dat de tumor markers verhoogd waren. Ik was totaal van slag, want ik voelde me top! Het was helaas niet top, er zat wederom een tumor. Dit keer op de plek van mijn keizersnede. Ze hadden mijn keizersnede gebruikt om de vorige tumor te verwijderen. Ik kreeg tot de zomer immuuntherapie en daarna zou ik geopereerd worden. Ik verwachtte dus in de zomer klaar te zijn met dit verhaal. Helaas bleek het tijdens de operatie ernstiger dan verwacht en hebben ze mij na het verwijderen van mijn eierstokken dichtgemaakt. Ik moest naar het VU voor een grote buikoperatie waarbij ze al het zieke weefsel weghalen, baarmoeder verwijderen, darmen van elkaar en aan elkaar hebben gemaakt, beenspier in buikspier hebben veranderd en incl chemospoeling. En tot die tijd kreeg ik chemokuren. Ik was doodziek van de chemo’s. Na de grote buikoperatie in november leek alles goed te gaan. Ik herstelde wonderbaarlijk goed en eigenlijk ook te snel. Tot ze in december zagen dat er weer plekjes zaten. Dit keer plekjes die er achteraf ook al zaten, maar niet waren opgepikt. Als deze wel waren opgepikt had ik geen buikoperatie gehad werd mij verteld. Ik zag dat als een ‘het moet zo zijn’ verhaal. Ik moest weer aan de imuuntherapie. Na dit bezoek in het ziekenhuis dacht ik er moet meer zijn. Ik ben gaan googelen en kreeg via via steeds vaker tips wat ik zou kunnen doen. Ik heb zo ontzettend veel dingen gedaan en zo ontzettend veel geleerd en ik voel me top!! Dat komt mede doordat ik dingen gedaan heb als: Quantum Touch, hypnose sessies, bezoek aan de homeopaat, de helende reis, mediumschap en intuïtie cursussen, mediteren met dr. Joe Dispenza etc. Super interessant en heel helpend voor mij en mijn proces. Nu ben ik ook bezig met hyperthermie behandelingen om de imuuntherapie te ondersteunen. Bij hyperthermie doen ze eigenlijk het tegenovergestelde van een koelkap in het ziekenhuis waarmee ze ervoor zorgen dat je haren niet uitvallen. Ze verhitten mijn buik tot 42,5 graden omdat bij 39 graden kankercellen kapot gaan en gezonde cellen pas bij 50 graden. En omdat bij verhitting je aderen wijder worden en er dus meer werkzame stof doorheen gaat. Dus werkt de immuuntherapie beter. Een combi-deal dus. Ik voel gelukkig helemaal niks van de behandelingen. Helaas is de realiteit zo dat alle behandelingen die ik naast het ziekenhuis vrijwel niet tot helemaal niet vergoed worden. En zo ook deze wetenschappelijk bewezen hyperthermie behandelingen. Ik betaal €320 per behandeling en moet 2 keer per imuuntherapie kuur heen voor het beste resultaat. Dat staat dus voor €640 per 3 weken. Daarbij wordt omdat ik in augustus al een jaar niet mijn volledige baan als leerkracht kan uitoefenen (omdat ik nog herstellend ben en nog regelmatig naar de fysio etc moet) mij salaris gekort. De realiteit is dus eigenlijk dat omdat ik dit heb ik een hoop geld kwijt ben om gelukkig en gezond weer verder te kunnen leven. Ik vind het zo lastig te bevatten dat mijn herstel afhangt van keiharde euro’s! Met dat idee struggle ik een beetje en toen kreeg ik van meerdere kanten het advies om een go fund me op te zetten. “Doe het nou maar gewoon” “Waarom zou je het niet doen?” Ergens omdat ik het fijn vind om het zelf gewoon te redden, maar de realiteit is dat dat langzaam maar zeker steeds minder lukt. Ik ben een soort bionicle woman met een beenspier in mijn buik en een anatomie die niet meer klopt. Maar bovenal ben ik Fleur 2.0 die heel graag nog heel lang mee doet met dit feestje hier op aarde! Ik wil toffe dingen met mijn kinderen, man en familie doen. Ik wil op stap kunnen met mijn vriendinnen als dat kan. En dat kan steeds minder goed, niet omdat het met mij niet gaat…. Maar financieel. Het geld wat ik inzamel is voor de behandelingen de komende tijd en wat ik in de toekomst nog meer ga doen. Dus bij deze….. vind je het tof om Fleur 2.0 een beetje te steunen…. Hier is mijn LFEBridge! Ik weet dat dit niet ‘hoeft’ maar: uit de grond van mijn hart BEDANKT
Artículos relacionados
