Het is actueler dan ooit. Althans. Zo voelt het voor mij. Kinderen die in de wereld verwaarloosd en mishandeld worden. Seksueel en of fysiek geweld moeten ervaren. Vrouwen en mannen die moeten dealen met gewelddadige partners zowel fysiek als psychisch. Haat en geweld tegen de mensen die anders zijn. Mensen die langdurig gepest worden. Jonge mannen en vrouwen die worden ingezet door de overheden om te strijden voor hun belangen. Nooit meer hetzelfde terugkomen met een mindset die zij hadden voordat ze gingen. En zo zijn nog veel meer voorbeelden... De verschrikkelijke oorlogen die nu gaande zijn. Zoveel kinderen en volwassen die nooit meer kunnen herstellen van dat wat zij mee moeten maken. Want ook al geef je gebeurtenissen vanuit je leven een plek. Het zal nooit helemaal uit de mens verdwijnen. Ouders die hun trauma doorgeven via DNA en opvoeding aan hun kinderen. Het domino effect is gigantisch onder ons mensen. Hier word veel te weinig aandacht aan gegeven. De prioriteiten hierop zijn niet goed gelegd. Hierdoor raakt de mensheid uitgeput en krijgen we heel veel nare effecten binnen de maatschappij. Onlangs heb ik de dood meegemaakt door het overlijden van mijn vader. Een aantal jaar geleden mijn beste vriend op hele jonge leeftijd. Beide hadden ook trauma. Wanneer iemand overlijdt is er maar 1 ding wat overblijft. En dat is liefde. Het zou ook het enige en eerste moeten zijn wat telt onder ons en naar elkaar. Helaas laat de praktijk anders zien. Het zou mooi zijn als dit op scholen werd verteld en geleerd. Het zou trauma's kunnen verminderen en mensen beter kunnen leren hoe met elkaar om te gaan. Al jaren ben ik voornemend om mijn eigen trauma te verwerken en delen middels een boek. Bij mij is de graad erg hoog. Er was sprake van langdurige traumatisering in combinatie met gebeurtenissen. Al mijn hele leven draag ik dit bij mij met veel effecten en klachten die daarbij kunnen horen. Ik heb al veel geschreven maar telkens stop ik ermee omdat het te moeilijk voor mij word om het aan te gaan. Hoe stoer en sterk ik ook ben. Door mijn eigen ervaringen maar ook door de opvoeding van mijn vader die ook getraumatiseerd was heb ik een schild opgebouwd naar de wereld om mij heen. Ik ben altijd alert en probeer de gebeurtenissen die mij dromen geven, wakker houden, dissociatie geven, vaak te negeren of te blokken. Onderbewust blijft het aanwezig in alles wat ik doe en uitzend. Ik wil al een tijdje een documentaire maken die gaat over trauma in onze wereld met alle consequenties en effecten die dat heeft op de mensen en de omgeving en vooral ook de toekomst. Nu is het moment om hiermee te beginnen. Door het maken van deze documentaire kan ik mijn eigen trauma hopelijk ook verwerken. In therapie ben ik nu bezig dat ik boos mag zijn op alles wat mij is overkomen. Dit moet ik ook uiten. Dit kan via deze documentaire die ik wil verweven naar ons allemaal. Want wij zijn de wereld. En alleen wij kunnen iets veranderen. Of in ieder geval mensen meer bewust maken. Liefs, Lidia Om deze documentaire te kunnen maken heb ik en de mensen die meewerken budget nodig. Denk aan reizen naar interviews. Huren van materialen, onderzoek en nog veel meer. Het kan zijn dat het bedrag later verhoogt word. Uiteraard krijgt iedereen inzage in de uitgaven op verzoek. Iedereen die een bijdrage levert zal genoemd worden in de uiteindelijke bewerking. Mocht je zelf ook mee willen werken hieraan en of heb je een goed idee of wil je input geven? Neem dan contact met ons op Alvast bedankt.
Artículos relacionados
